Γιατί πρέπει να τσακωνόμαστε με τον σύντροφό μας: Η θετική πλευρά ενός καβγά!
Τρεις λόγοι για να ΜΗΝ αποφεύγεις με κάθε τρόπο τον τσακωμό
Ποιος θέλει να τσακώνεται δηλαδή; Είναι, φαντάζομαι, η πρώτη σκέψη που σου έρχεται στο μυαλό διαβάζοντας τον τίτλο αυτού του άρθρου. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που να θέλει να τσακώνεται – ενδεχομένως και να υπάρχει – αλλά σίγουρα μετά από το κείμενο αυτό, δεν θα αποφεύγεις με τον ίδιο φόβο και την ίδια ταραχή έναν επικείμενο καβγά με τον σύντροφό σου αλλά θα καταφέρνεις να τον αντέχεις με μεγαλύτερη άνεση και αυτοπεποίθηση (τόσο για σένα όσο και για τη σχέση σας).
Τι καλό θα μπορούσε να αποδώσει ένας καβγάς στη σχέση μας;
1. Αλλαγή οπτικής
Ο τρόπος που “μεταφράζεις” τις συγκρούσεις σας είναι αρκετός για να επηρεάσει και την ένταση αλλά και το βάθος της ρήξης ανάμεσά σας. Αν, για παράδειγμα, σού προκαλεί τρομερό θυμό το ό,τι δυσκολεύεται να καταλάβει κάτι σημαντικό για σένα, και εσύ απλώς επιμένεις να του το λες, μάλλον δεν θα αλλάξει το αποτέλεσμα. Πιέζοντάς τον να καταλάβει, προσπαθείς να αποφεύγεις την επιβεβαίωση του χειρότερου σεναρίου, πως δεν είσαι αρκετά σημαντική για εκείνον, και καταλήγεις, με κάθε σου κουβέντα, να πλησιάζεις όλο και περισσότερο τον φόβο σου, και αυτό να σε θυμώνει πιο πολύ. Ενώ αν σκεφτείς απλά πως μαλώνετε γιατί έχει την πρόθεση να βρείτε έναν κοινό τρόπο επικοινωνίας, τα αρνητικά συναισθήματα, σχεδόν αυτόματα, θα μαλακώσουν και θα σε κάνουν λιγότερο επιθετική αλλά περισσότερο διεκδικητική.
2. Κατανόηση και timing
Καθώς ο θυμός και η απογοήτευση είναι “καυτά” συναισθήματα και δεν είναι εύκολο να τα κάνουμε να ησυχάσουν, μάς είναι πιο προσβάσιμος ο καβγάς, που θα τα μεταβολίσει κιόλας. Όμως, τότε είναι που όλα αυτά που θα πούμε δεν θα έχουν ως σύμβουλο την πραγματική μας επιθυμία και τη λογική μας, αλλά τα αρνητικά μας συναισθήματα. Συνεπώς, το να εντοπίσετε το σωστό timing οπού θα έχετε και οι δύο την πρόθεση-αν όχι την πλήρη ικανότητα- να ακούσετε πραγματικά τον άλλον, να τον ακούσετε για να τον καταλάβετε και όχι για να τον κρίνετε και να τον μαλώσετε. Με τον τρόπο αυτό, καταφέρνετε και οι δύο να κατανοήσετε πρώτα τα δικά σας συναισθήματα και έπειτα και του συντρόφου σας, με αποτέλεσμα να προστατεύετε και τις στιγμές σας αλλά και τη σχέση σας.
3. Λιγότερα “πρέπει”, περισσότερη επικοινωνία
“Αυτό έπρεπε να γίνει αλλιώς…” ή “Έπρεπε να μην έχει συμβεί εκείνο…” και αντίστοιχες εκφράσεις που περιέχουν μία δόση επικριτικότητας και απαιτητικότητας είναι εκφράσεις που φέρνουν μαζί και θυμό και απογοήτευση, αφού ακούγεται σαν ένα καταστροφικό σενάριο να έγινε πραγματικότητα. Ενώ, αντιθέτως, αν η συζήτηση περιείχε εκφράσεις όπως “Θα βοηθούσε περισσότερο αν έκανα αυτό” ή “Θα ήταν πιο χρήσιμο αν έλεγες εκείνο…” απευθείας το ύφος γίνεται λιγότερο τιμωρητικό και περισσότερο συνεργατικό, μαθαίνουμε τι θέλει, και τι όχι, ο άλλος και μπορούμε να φτιάξουμε μαζί ένα πλάνο επίλυσης του προβλήματος και πρόληψης μελλοντικών αντίστοιχων περιπτώσεων.
Είναι αλήθεια πως υπάρχουν περιστάσεις όπου ένας καβγάς θα ξεσπάσει απρόσμενα και δεν θα είναι εύκολο να τον προλάβει κανείς από τους δύο. Τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά το πέρας του, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να θυμάστε πως μαλώνετε επειδή έχετε επενδύσει ο ένας στον άλλον και συχνά αυτό δεν γίνεται με ρεαλιστικό τρόπο, με αποτέλεσμα να απογοητεύεστε και να ματαιώνεστε. Από τα καλά και από τα άσχημα της σχέσης μαθαίνουμε τον εαυτό μας και τον σύντροφό μας, εξελίσσουμε τη σχέση μας και διαλέγουμε αυτά που θέλουμε να καλλιεργήσουμε και αυτά που μας είναι περιττά.