Αν έχεις επιλέξει να δηλώσεις κάτι τέτοιο, λόγω ικανότητας ή επιλογής, φαντάζομαι πως δεν θα είναι λίγοι εκείνοι που θα σε αμφισβητήσουν, θα σε λυπηθούν, θα σε πιέσουν και θα προσπαθήσουν να καταλάβουν με κάθε τρόπο τι δεν πάει καλά μαζί σου. Όσο εσύ επιλέγεις να δικαιολογείς και να εξηγείς με κάπως απολογητικό τρόπο αυτή σου την κατεύθυνση, τόσο φαίνεται ότι δεν καλύπτονται και εξακολουθούν να ψάχνουν το πρόβλημα.
Βέβαια, δεν είσαι η μόνη που δεν θέλει να αποκτήσει παιδιά. Η 1 στις 5 γυναίκες υποστηρίζει το ίδιο με εσένα, ενώ λίγες δεκαετίες πίσω, περίπου το 1970, υπήρχε 1 στις 10 που θα συμφωνούσαν μαζί σου. Μπορούμε να καταλάβουμε αυτή την αλλαγή βάσει πολιτιστικών, κοινωνικών, οικονομικών, ψυχολογικών παραγόντων.
Ισχύει πως μεγαλώνουμε με την πεποίθηση πως όλες οι γυναίκες θέλουν να γίνουν μητέρες. Όμως, όπως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, έτσι και κάθε γυναίκα διαφέρει από την άλλη. Πρόκειται για μία περίπτωση αντίστοιχη με το “Είσαι τόσο καλή στα μαθηματικά. Μαθηματικός να γίνεις όταν μεγαλώσεις” – κάτι που έχει ίσες πιθανότητες να πραγματοποιηθεί, ή και όχι.
Τι λένε οι ειδικοί;
Υπάρχουν θεωρίες που υποστηρίζουν πως μία προβληματική οικογενειακή κατάσταση, μία δύσκολη παιδική ηλικία ή δυσάρεστες σχέσεις με τους γονείς, μπορεί να κάνουν μία γυναίκα να δηλώσει απρόθυμη να αποκτήσει τα δικά της παιδιά. Αλλά αυτές δεν είναι οι μόνες θεωρίες που εξηγούν την κατάσταση. Εξάλλου, είναι αρκετές οι μητέρες έχουν παρόμοια προβληματική συμπεριφορά με εκείνη που είχαν οι γονείς τους, αλλά και πολλές άλλες που υιοθετούν έναν πλήρως λειτουργικό τρόπο να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.
Βιολογικά, στην προσπάθεια να βρεθεί ποια διαφορά υπάρχει ανάμεσα στις γυναίκες που θέλουν να γίνουν μητέρες και σε εκείνες που δεν το επιθυμούν, οι ειδικοί κατέληξαν στην τεστοστερόνη. Εκείνες που δεν επιθυμούσαν να αποκτήσουν παιδιά, έχουν στον οργανισμό τους περισσότερη τεστοστερόνη από τον μέσο όρο ή κατά την κύηση τους είχαν εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης.
Επιπλέον, πρόσφατες μελέτες αποδεικνύουν ότι οι άτεκνες γυναίκες έχουν υψηλότερη μόρφωση, είναι εργαζόμενες, ζουν σε αστικά κέντρα και είναι λιγότερο θρησκευόμενες και παραδοσιακές.
Τι θα ήταν αλλιώς αν γινόμουν μαμά;
Και αν στο μέλλον αλλάξω άποψη και θέλω; Ή αν μείνω να αναρωτιέμαι τι θα ήταν αλλιώς; Αν γίνεις μάνα, πολλά θα συμβούν και σίγουρα η καθημερινότητα με τα παιδιά θα είναι διαφορετική από τη δυαδική ζωή που έχεις επιλέξει με τον σύντροφό σου. Αντίστοιχα, και όσες γυναίκες γίνονται μητέρες, θα ζούσαν μία άλλη ζωή αν δεν είχαν αποκτήσει παιδιά. Σε κάθε περίπτωση, ο καθένας μας αποφασίζει μόνος του τι θα περιέχει η προσωπική του βαλίτσα που θα τον συντροφεύει στη ζωή του, στα δύσκολα και στα εύκολα.
Τελικά, η απόφαση για μητρότητα θα βγει από την προσωπική σου ανάγκη. Κατ’επέκταση, ο σύντροφός σου χρειάζεται να γνωρίζει και να μην υπάρχει κάποιο χάσμα στις απόψεις σας, το οποίο θα φέρει τριβή ή καταπίεση ενός εκ των δύο. Ξεκινώντας με τη συζήτηση που θα κάνεις με τον εαυτό σου και συνεχίζοντας με τη συζήτηση με τον σύντροφό σου, μπορείς να δεις όλα τα δεδομένα, όλες τις επιλογές σου και να τα ταιριάξεις με τις επιθυμίες σου και τα όνειρά σου. Με ή χωρίς παιδιά, η ευθύνη και η φροντίδα του εαυτού σου ξεκινά και τελειώνει σε εσένα.