New Year’s Resolutions: Αυτή τη χρονιά μπορούμε να τους πετύχουμε!
Πώς θα πετύχεις τους στόχους που έβαλες για τη νέα χρονιά;
Με την αλλαγή κάθε χρονιάς, έχουμε μία μανιακή τάση να βάζουμε μεγάλους και ριζοσπαστικούς στόχους. Να αλλάξουμε ζωή και συνήθειες, συνθήκες που καιρό τώρα μας ταλαιπωρούν, να αποκτήσουμε το σώμα που θέλουμε τόσα χρόνια. Και όσο κι αν όλα αυτά είναι στην πραγματικότητα ρεαλιστικά, κάτι φαίνεται να πηγαίνει στραβά και συνήθως, κάπου μετά τον Φεβρουάριο αρχίζει να ξεθωριάζει ο ενθουσιασμός μας αλλά και το κίνητρό μας.
Τι πάει τόσο λάθος κάθε χρόνο λοιπόν;
Τα κύρια εμπόδια στους στόχους για τη νέα χρονία είναι οι παρακάτω:
Ο εαυτός μας
Οι στόχοι
Οι άλλοι
Αφού χωρίστηκαν έτσι οι κατηγορίες, είναι πιο εύκολο τόσο να εντοπίσουμε όσο και να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες.
Ο εαυτός μας
● Απαιτητικότητα και αυστηρότητα
Προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες, αλλά και εμπειρίες, που μας έχουν κάνει να τα βάλουμε με τον εαυτό μας, μπορεί να μας οδηγήσουν σε κάπως απόλυτους στόχους. Υπερβολικά συγκεκριμένοι και προγραμματισμένοι, με υψηλές απαιτήσεις τόσο από μας όσο και από την ως τώρα καθημερινότητά μας. Αν για παράδειγμα, κάποιος έχει τρομερή απογοήτευση που δεν έχει πάρει την προαγωγή που περιμένει και αποφασίσει αυτή τη χρονιά να είναι ο πιο αποδοτικός, δημιουργικός και αψεγάδιαστος υπάλληλος, είναι περισσότερο πιθανό να πάει στραβά αυτό το σχέδον, αφού το άγχος του θα είναι σαμποτάζ για τις ίδιες του τις ικανότητες.
● Απουσία επιβράβευσης
Συνήθως τις μικρές κατακτήσεις, πριν την ολοκληρωτική κατάκτηση του στόχου, τις αγνοούμε και τις μικραίνουμε “Δεν είναι και τίποτα, ακόμη έχω δρόμο”. Κοιτάζοντας μόνο τη μεγαλύτερη εικόνα του δάσους, χάνουμε δέντρα που μπορεί να είναι σημαντικά, τόσο ανεξάρτητα του στόχου όσο και σχετικά με την πορεία μας προς τον στόχο μας. Έτσι, χάνονται πληροφορίες και η απαιτητικότητά μας αυξάνεται, με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε αγγαρεία και να νιώθουμε απογοήτευση ή ματαιότητα.
● Απογοήτευση
Από μόνη της η απογοήτευση είναι τροχοπέδη γιατί μας αφαιρεί κάθε κίνητρο να προχωρήσουμε και να απολαύσουμε τον κόπο μας. Εάν περιμένουμε πολλά από τον εαυτό μας και δεν τα καταφέρνουμε, αντί να τα βάλουμε με τον εαυτό μας, θα ήταν περισσότερο βοηθητικό να ελέγξουμε αν όσα περιμένουμε να γίνουν τα έχουμε όντως ανάγκη – είναι συχνό να μην πετυχαίνουμε κάτι, όταν μέσα μας πιστεύουμε πως δεν το χρειαζόμαστε πραγματικά.
Οι στόχοι
● Μη-ρεαλιστικοί
Οι μεγάλες αλλαγές, μέσα σε μία μέρα, με άμεσα αποτελέσματα που θα προσφέρουν χαρά και ευτυχία… είναι κυρίως προϊόν διαφήμισης. Για αυτό και είναι μία πολύ συχνή παγίδα στην οποία πέφτουμε εύκολα και αυτοπαγιδευόμαστε σε μία ιδέα πολύ τέλεια και αψεγάδιαστη. Είναι ανάγκη να λάβουμε υπόψη τον κόπο και την προσπάθεια, τις αποτυχίες και τις αλλαγές, την αναθεώρηση και επανάληψη. Με αυτές τις παραμέτρους και μόνο θα είναι πιο ρεαλιστικός τόσο ο στόχος όσο και η πορεία.
● Υπεργενικευμένοι
Οι στόχοι που δεν έχουν συγκεκριμένο αποτέλεσμα ως κατάληξη, χωρίς πλάνο, χωρίς τα ενδεχόμενα εμπόδια, χωρίς μία ρεαλιστική χρονική προσέγγιση, δεν έχουν μέση και τέλος, παρά μόνο μία πολύ αισιόδοξη αρχή. Είναι αυτό αρκετό όμως; Γιατί στην πρώτη δυσκολία θα είναι πολύ πιο εύκολο να εγκαταλειφθεί αφού όταν θα αναζητήσουμε τον λόγο, δεν θα έχουμε έναν μπούσουλα μέσα στον ίδιο τον στόχο.
● Πολύ απαιτητικοί
Θέλουμε το καλύτερο για μας και αυτό είναι αισιόδοξο και υγιές. Κοπιάζουμε και ονειρευόμαστε περισσότερα και ομορφότερα πράγματα σε κάθε τομέα της καθημερινότητάς μας και αυτό μας φέρνει την εξέλιξη. Αυτό που είναι σημαντικό και πολλές φορές το παραγνωρίζουμε είναι ο λόγος που θέλουμε να αλλάξουμε, η πηγή έμπνευσης και κινητοποίησης μας, η ανάγκη που μας δημιουργεί τις επιθυμίες. Όσο περισσότερο το ξεχνάμε, τόσο περισσότερο παράλογα απαιτητικοί γινόμαστε.
Οι άλλοι
● Σύγκριση
Η μίμηση ή η κινητοποίηση “επειδή το κάνουν οι άλλοι” δεν είναι απαραίτητα μία λανθασμένη αρχή, όμως τις περισσότερες φορές δεν έχει πολύ επιτυχημένα αποτελέσματα. Σε ό,τι κι αν κάνουμε, αν δεν έχουμε την πηγαία ανάγκη να το αποκτήσουμε, να το καταφέρουμε, μπορεί να τα παρατήσουμε στη μέση ή ακόμη και αν το ολοκληρώσουμε, μπορεί να μην χαρούμε ουσιαστικά, αφού στόχος δεν ήταν το ίδιος ο στόχος αλλά το “μπορώ και εγώ”.
● Υποστήριξη και βοήθεια
Το ενδεχόμενο να δυσκολευτούμε, να κολλήσουμε, να μπερδευτούμε, είναι σχεδόν δεδομένο. Και για αυτό δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε, αφού έτσι, μόνοι, θα συνεχίσουμε να κάνουμε το ίδιο που κάναμε ώστε να κολλήσουμε στην πορεία. Ζητώντας βοήθεια από τους κοντινούς μας αλλά και άτομα που είναι ειδικά σε ένα θέμα που μας ταλαιπωρεί, εξασφαλίζουμε το αίσθημα της ασφάλειας και την ελπίδα πως θα βρούμε μία νέα διαδρομή, πιο ταιριαστή στον στόχο μας.
● Έλεγχος
Επειδή μπορεί να έχουμε προσπαθεί και στο παρελθόν να πετύχουμε κάποιον παρόμοιο στόχο ή γενικά κάποιον στόχο και να μην τα καταφέραμε, μπορεί να ‘κουβαλάμε’ δυσάρεστα αυτή την ανάμνηση και για αυτό να βάλουμε έναν φύλακα. Ένα κοντινό μας πρόσωπο που θα μας λέει τι να κάνουμε και τι όχι, ώστε να μην παρεκκλίνουμε της πορείας που έχουμε σχεδιάσει. Όσο και αν ακούγεται ένα βοηθητικό πλάνο, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα χαθεί η ουσία του στόχου και θα αποκτήσει περισσότερη βαρύτητα το κατά πόσο θα μάθει ο φύλακάς μας πως κάπου κάπως ξεφύγαμε ώστε να το κρύψουμε ή να το διορθώσουμε.
Οι τρεις χρυσοί κανόνες για να μην παρατήσεις και φέτος τους στόχους σου είναι:
- Συχνή παρακολούθηση της πορείας του πλάνου και αλλαγές όπου είναι απαραίτητες.
- Βραχυπρόθεσμοι στόχοι.
- Παρατήρηση και αξιολόγηση τόσο του ενθουσιασμού όσο και του κινήτρου που έχουμε σαν κινητήρια δύναμη για τον κάθε στόχο.Έτσι, θα είναι πιο ρεαλιστικό να περιμένουμε μία νέα πλευρά του εαυτού μας να αναπτυχθεί μέσα σε αυτή την – πλούσια σε στόχους – χρονιά.
Με υγεία, φροντίδα και εξέλιξη!
