Όλα δεν θα είναι τέλεια
Η τελειότητα είναι καταναγκασμός, μακριά από την πραγματικότητα και απογοητευτική προς την εξέλιξη.
Πολλές φορές εγκλωβιζόμαστε στην προσπάθεια να είναι όλα τέλεια. Και εγκλωνιζόμαστε. Αγχος, εκνευρισμός, απογοήτευση, οργή, ταλαιπωρία. Πολύ μακριά από το ονειρικό τέλειο αυτά τα αισθήματα θα έλεγα…
Είναι όμως μια κληρονομιά το κυνήγι της τελειότητας. Ακούμε και βλέπουμε τόσο συχνά πως “πήρε τέλειο αυτοκίνητο αυτός, ζηλεύω”, “είδες την σχέση τους ε; εγώ ποτέ δεν θα έχω τέτοιον τέλειο σύντροφο, τι θα κάνω;”, “δεν είμαι σαν τους άλλους, εκείνοι έχουν επιτυχίες/τέλεια ρούχα/δουλειές/σπίτια/παιδιά…”. Και αυτό είναι η σύγχρονη Σισυφιανή καταδίκη. Η σύγκριση με το τέλειο, η μάταια αγωνία να το βρούμε, η κούραση να γίνουμε το τέλειο.
Και στο ενδιάμεσο, έχουμε ξεχάσει να ζούμε και να ζούμε όσα ζούμε. Το τέλειο ‘μετά’ μας απορροφά την ενέργεια και την προσοχή μας και η γκρίνια που αφήνει στο τώρα, δεν επιτρέπει να δούμε καθαρά που βρισκόμαστε.
Είναι άραγε τόσο τέλεια εκεί που βρίσκεσαι; Εγώ σίγουρα όχι, αλλά ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ. Έλα!
