Σου κάνω ό,τι θα ήθελα να μου κάνεις
Συμβαίνει…
Με ευκολία δίνω την βοήθεια, την συμβουλή, την υποστήριξη, τον χρόνο και τον χώρο σε σένα και τα δύσκολά σου, τις χαρές σου, τις ανάγκες σου. Και μετά…δεν προλαβαίνω ούτε να με βοηθήσω, ούτε να με δω καλά καλά.
Γιατί; Γιατί έχω μάθει πως πρέπει να είμαι το ‘καλό παιδί’ που θα θέλουν όλοι για σχέση, φίλο, συνάδελφο, γείτονα, ακόμη και διπλανό στον κινηματογράφο. Γιατί έτσι έμαθα πως θα υπάρξει μετά περίπτωση να με δει και εμένα κάποιος και να με υποστηρίξει, να με γνωρίσει, να με χωρέσει.
Είναι ένα δείγμα αναστροφής: αυτή η συνήθεια να γυρίζω προς τα μέσα αντί να βγάλω προς τα έξω. Δεν αντέχω το κενό της υποστήριξης, της φροντίδας, της αγάπης, όλων όσων θέλω και δεν έρχονται, οπότε γεμίζω το κενό, ανακουφίζομαι, με το να τα δίνω εγώ στους άλλους. Πιο απλά, είναι σαν οι άλλοι, να γίνονται ο εαυτός μου.
Έχεις κάνει ποτέ κάτι στους άλλους επειδή θα ήθελες να το έχεις βιώσει εσύ;